Б0Е2haber a marea. unha maб0к9 Ґ. Б0Е2un aroma. continuou. Б0Е2un castigo

Transcrição

1 Д1Х3que acontecer a se perd semos unha palabra tan s Ѓ? Por unha palabra tan s Ѓ. 1

2 2 debeu ser Pin tan s Ѓ que plantexase en soliloquio esa pregunta unha palabra tan s Ѓ e as Ґrbores deixar an de ter follas e as follas un lugar onde prenderse as p Ѓlas e as p Ѓlas liques que reverdecesen o seu contorno Pin precisaba unha palabra tan s Ѓ e con ela toda unha linguaxe

3 3 como filtran no vento os obxectos a s a esencia sen un nome unha palabra tan s Ѓ que as defina? e na soidade por non poder dicir Б0Е2v n mesa que as cadeiras agardan! de como soubo Pin da amizade entre elas outras historia

4 4 Б0Е2haber a marea que acompaб0к9ase o vento sen vento e sen marea? preguntou un Pin desconcertado unha maб0к9 Ґ dun gris caduco na aula da escola que fac a un turbio amencer polos estent Ѓreos risos de amigos e compaб0к9eiros Б0Е2un aroma sen rosa e sen aroma? continuou sen descanso posible Б0Е2un castigo sen a linguaxe e o pecado? e a mestra de aritm tica pechou a porta tras s a para acompaб0к9alo Ґ enfermer a

5 Д1Х3por unha palabra tan s Ѓ a papoula tingue de vermello as superficies porque o ver Ґn moito m Ґis que unha expresi Ѓn Por unha palabra tan s Ѓ. 5

6 6 abre as p Ґlpebras Ґ maб0к9 Ґ Ґ noite por unha palabra tan s Ѓ por un sentimento tan indescritible que fica pendente da m mica do xesto nesa cadencia a linguaxe sobrevive porque quen de subtraer b Ґgoas sorrisos caricias da figuraci Ѓn dun sentimento

7 7 os sabores ese conxunto tan dispar de sensaci Ѓns amalgamadas nunha palabra e nos termos dun particular dun todo disperso termos que xogan a cruzarse entre si facendo novos sabores que acoden aos beizos Ґ lingua para mesturarse coa brisa e filtrarse no ouvido co son propio da linguaxe

8 8 Б0Е2que far a sen ti choiva rochas nas que a auga esvara? no valor dos obxectos que nomea Pin outro el percibindo a esencia da palabra no tacto nun aroma distinto na diferente visi Ѓn para conformar con todo unha idea

9 Д1Х3a Pin g stalle nomear os obxectos pechar os ollos e imaxinalos perd ndose na forma das letras na s a significaci Ѓn na riqueza dos idiomas identific Ґndose con eles cunha terra que lle fiel porque baixo os pes ten forma de t de e de dobre r de a cunha cor que a identifica n e g r a un aroma e a forma de conca das mans cando a prende con agarimo Por unha palabra tan s Ѓ. 9

10 10 Pin ama a linguaxe o idioma porque lle sabe a r a asfalto edificio farol porque lle sona a voz veciб0к9a ao bus que o leva Ґ escola porque lle arrecende a sabas limpas de maб0к9 Ґ a almorzo e a cea quente ao volver para casa

11 11 son das palabras m Ґis vellas de onde saen os anos a s a concepci Ѓn son as m Ґis novas a mocidade inxenua do futuro do tempo que est Ґ por vir Pin fica evolucionando coas palabras que aprende cada d a facendo dos anos pasados a moza inxenuidade do futuro

12 12 as pegadas con Pin son os significados que o tempo vai deixando sobre a pel cada unha ten un nome que Pin vai recollendo como escrito en pequenos anacos de papel deitados no chan son a aprendizaxe dun camiб0к9o dominado pola linguaxe que el mesmo lle outorga como a composici Ѓn de frases sobre unha liб0к9a de horizonte que remata al Ѓ onde se perde a vista

13 13 Pin soб0к9a con canto quen de nomear de apalpar de ulir de degustar como cun sentido m Ґis o soб0к9o constr eo con palabras transf Ѓrmao con palabras e con palabras esqu ceo ao espertar

14 14 forxa Pin unha personalidade segundo os significados que lle outorga Ґs palabras facendo un camiб0к9o tan firme como unha pedra que abala e no ir e vir af rmase a si mesmo diante do vento a terra o mar e as estrelas

15 15 na s a redondez o Ѓa ѓ reafirma a rotundidade das palabras o Ѓe ѓ xoga coa ambig єidade dos termos o Ѓi ѓ canta como os paxaros rodeado de consonantes o Ѓo ѓ mostra asombro na s a inocencia o Ѓu ѓ carecendo de tetos rumia os significados carentes de sentido para que Pin lles vaia dando forma

16 16 xogando cos termos e os seus significados no camiб0к9o as fochancas non son m Ґis que buracos informes de fondura variable os obst Ґculos sort anse coa velocidade do vento entre os beizos nun monos labo e a ledicia de velos afastarse mentres avanzamos

17 Д1Х3e sabe Pin que o idioma como unha conspiraci Ѓn onde un todos e todas impl cito fai comprensible a existencia dos obxectos das s as cores e formas diversas dun eu ti ela que comparten a mesma forma de ver o mundo Por unha palabra tan s Ѓ. 17

18 18 Pin cobre as superficies coa tinta dos seus versos coas palabras recollidas da paisaxe dos obxectos aprendidas tam n doutras voces que procuraron das cinzas os sons da diversidade para descifralos e facelos seus para sempre

19 Д1Х3E Pin fala Por unha palabra tan s Ѓ. 19

20 20 trouxemos do tempo un verso sacando da memoria as palabras o son dunha man tr mula Tam n agora a mao quere voar Francisco Dom nguez Romero poeta e amigo ficamos en silencio a nda un pouco trazando docemente o futuro

21 21 (I) son as palabras coma o vento a perderse nas mareas (II) saco as palabras dun deserto de murmurio e silencio (III) sobre a area no deserto as Ґrbores de pedra calan

22 22 son as rochas as que me falan da altura das montaб0к9as que piso dende as que berro un Ѓeu ѓ ben forte e se me mostra a terra h mida que hei pisar na baixada

23 23 falo coa forza das verbas que deprend n no m Ґis fondo dos vales no m Ґis alto das montaб0к9as da terra que levo adherida nas engurras da miб0к9a pel coa dureza da historia nas rochas que constru ron vilas enteiras camiб0к9os sinuosos entre frondosos arboredos coa firmeza do pasado que me fl e polas veas camiб0к9o do futuro

24 24 o pensamento v Ґiseme polas chairas sobre unha herba que zoa acompaб0к9ando ao vento na partida nunha memoria que se fixo con palabras constr o a imaxe do que vou deixando nas viaxes para ver outros eu diferentes que se comunican coas linguas que vou aprendendo cos pasos nunha terra que non me m Ґis allea

25 25 fico contigo entre os beizos lev Ґndote comigo al Ѓ onde vou miб0к9a terra as viaxes ach ganme a nda m Ґis ao teu arrecendo de terra h mida Ґs cores da alborada e un solpor que se baб0к9a nas t as augas l vote comigo como a terra sempre f rtil que se adhire ao meu calzado

26 Д1Х3chego a abranguer a significaci Ѓn da viaxe esparexendo as verbas que contiven at agora para mostrarllas ao mundo co ritmo incansable dos meus pasos Por unha palabra tan s Ѓ. 26

27 27 somos un inseparables terra ficamos unidos por unha verba tan s Ѓ que agroma dos lazos entre ambos un ndome Ґs t as superficies e fal Ґndome de todo canto posible aprender

28 28 ti e m Ґis eu un como flor e primavera un como historia e pasado todas as idades nun s Ѓ corpo un ti e m Ґis eu que brilla nun camiб0к9o que pervivencia da nosa estirpe