Poba de Avaliación do Bachaelato paa o Acceso á Univesidade Código: 23 SETEMBRO 2017 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teóica ou páctica). Poblemas 6 puntos (1 cada apatado). Non se valoaá a simple anotación dun ítem como solución ás cuestións; han de se azoadas. Pódese usa calculadoa sempe que non sexa pogamable nin memoice texto. O alumno elixiá unha das dúas opcións. OPCIÓN A C.1.- A masa dun planeta é o dobe que a da Tea e o seu adio é a metade do teeste. Sabendo que a intensidade do campo gavitatoio na supeficie teeste é g, a intensidade do campo gavitatoio na supeficie do planeta seá: A) 4 g. B) 8 g. C) 2 g. C.2.- A oientación que debe te a supeficie dunha espia nun campo magnético unifome paa que o fluxo magnético sexa nulo é: A) Paalela ao campo magnético. B) Pependicula ao campo magnético. C) Fomando un ángulo de 45 co campo magnético. C.3.- O efecto fotoeléctico podúcese se: A) A intensidade da adiación incidente é moi gande. B) A lonxitude de onda da adiación é gande. C) A fecuencia da adiación é supeio á fecuencia limia. C.4.- Medíonse no laboatoio os seguintes valoes paa as distancias obxecto e s (cm) 50 60 70 90 imaxe dunha lente convexente: Detemina o valo da potencia da lente e estima a súa inceteza. s (cm) 200 125 95 70 P.1.- Dada unha esfea maciza condutoa de 30 cm de aio e caga q = +4,3 μc. calcula o campo eléctico e o potencial nos seguintes puntos: a) A 20 cm do cento da esfea. b) A 50 cm do cento da esfea. c) Fai unha epesentación gáfica do campo eléctico e do potencial en función da distancia ao cento da esfea. Dato: K = 9 10⁹ N m² C ² P.2.- A ecuación dunha onda tansvesal que se popaga nunha coda é y(x, t) = 10 sen π(x 0,2 t), onde as lonxitudes se expesan en metos e o tempo en segundos. Calcula: a) A amplitude, lonxitude de onda e fecuencia da onda. b) A velocidade de popagación da onda e indica en que sentido se popaga. c) Os valoes máximos da velocidade e aceleación das patículas da coda. OPCIÓN B C.1.- Po un conduto ectilíneo moi longo cicula unha coente de 1 A. O campo magnético que se oixina nas súas poximidades faise máis intenso canto: A) Máis goso sexa o conduto. B) Maio sexa a súa lonxitude. C) Máis peto do conduto estea o punto onde se detemina. C.2.- Un movemento ondulatoio tanspota: A) Mateia. B) Enexía. C) Depende do tipo de onda. C.3.- Cando a luz pasa dun medio a outo de distinto índice de efacción, o ángulo de efacción é: A) Sempe maio que o de incidencia. B) Sempe meno que o de incidencia. C) Depende dos valoes dos índices de efacción. Xustifica a esposta facendo un esquema da macha dos aios. C.4.- Explica como se pode detemina a aceleación da gavidade utilizando un péndulo simple e indica o tipo de pecaucións que debes toma á hoa de ealiza a expeiencia. P.1.- Un satélite GPS descibe óbitas ciculaes aedo da Tea, dando dúas voltas á Tea cada 24 h. Calcula: a) A altua da súa óbita sobe a supeficie teeste. b) A enexía mecánica. c) O tempo que tadaía en da unha volta á Tea se o facemos obita a unha altua dobe. Datos: G = 6,67 10 ¹¹ N m² kg ²; M T = 5,98 10²⁴ kg; R T = 6,37 10⁶ m; masa do satélite = 150 kg P.2.- En 2012 atopouse no Sahaa un meteoito que contiña estos de U-238. Sabemos que no momento da súa fomación había unha concentación de 5,00 10¹² átomos de U-238 po cm³, mentes que na actualidade a concentación medida é de 2,50 10¹² átomos de U-238 po cm³. Se o tempo de semidesintegación deste isótopo é de 4,51 10⁹ anos, detemina: a) A constante de desintegación do U-238. b) A idade do meteoito. c) Sabendo que o gas adon esulta da desintegación do U-238. completa a seguinte seie adioactiva coas coespondentes patículas ata chega ao gas adon: ²³⁸₉₂U + ²³⁴₉₀Th + ²³⁴₉₁Pa + ²³⁴₉₂U + ²³⁰₉₀Th + ²²⁶₈₈Ra + ²²²₈₆Rn
Solucións OPCIÓN A 1. C.1.- A masa dun planeta é o dobe que a da Tea e o seu adio é a metade do teeste. Sabendo que a intensidade do campo gavitatoio na supeficie teeste é g, a intensidade do campo gavitatoio na supeficie do planeta seá: A) 4 g B) 8 g C) 2 g B a) O peso dun obxecto peto da supefcie da Tea é a foza coa que a Tea o atae: m g =G M m R 2 Analogamente, o peso dun obxecto na supefcie do planeta é a foza coa que o planeta o atae: m g 2 =G M 2 m R 2 2 Dividindo a segunda ecuación ente a pimeia, queda: Se M₂ = 2 M e R₂ = ½ R Despexando m g 2 m g = G M 2 m R 2 2 G M m R 2 g 2 g = M / M 2 (R 2 / R ) = 2 2 0,5 =8 2 g₂ = 8 g 2. C.2.- A oientación que debe te a supeficie dunha espia nun campo magnético unifome paa que o fluxo magnético sexa nulo é: A) Paalela ao campo magnético. B) Pependicula ao campo magnético. C) Fomando un ángulo de 45 co campo magnético. A Y O fuxo magnético é o poduto escala do vecto B campo magnético polo vecto S pependicula á supefcie delimitada pola espia. Φ = B S = B S cos φ As liñas de campo non atavesan a supefcie da espia dando un fuxo magnético 0 cando o vecto B campo magnético é pependicula ao vecto S supefcie. Como o vecto supefcie é pependicula á supefcie, o fuxo é nulo cando a supefcie é paalela ao campo magnético. A X
3. C.3.- O efecto fotoeléctico podúcese se: A) A intensidade da adiación incidente é moi gande. B) A lonxitude de onda da adiación é gande. C) A fecuencia da adiación é supeio á fecuencia limia. C Intepetación de Einstein do efecto fotoeléctico. Cando a luz inteacciona co metal da célula fotoeléctica faino coma se fose un choo de patículas chamadas fotóns (paquetes de enexía). Cada fotón choca cun electón e tansmítelle toda a súa enexía. Paa que ocoa efecto fotoeléctico, os electóns emitidos deben te enexía sufciente paa chega ao anticátodo, o que ocoe cando a enexía do fotón é maio que o taballo de extacción, que é unha caacteística do metal. A ecuación de Einstein do efecto fotoeléctico pode escibise: E = Wₑ + E Na ecuación, E epesenta a enexía do fotón incidente, Wₑ o taballo de extacción do metal e E a enexía cinética máxima dos electóns (fotoelectóns) emitidos. A enexía que leva un fotón de fecuencia f é: E = h f En esta ecuación, h é a constante de Planck e ten un valo moi pequeno: h = 6,63 10 ³⁴ J s As outas opcións: A. Falsa. Se a intensidade da luz é moi gande habeá un gan númeo de fotóns. Peo se cada un deles non ten enexía sufciente, non se poduciá efecto fotoeléctico. B. Falsa. A lonxitude de onda é invesamente popocional á fecuencia. A maio lonxitude de onda, meno fecuencia e, po tanto, meno enexía dos fotóns. Con menos enexía é menos pobable que se supee o taballo de extacción. 4. C.4.- Medíonse no laboatoio os seguintes valoes paa as distancias obxecto e imaxe dunha lente convexente: s (cm) 50 60 70 90 s (cm) 200 125 95 70 Detemina o valo da potencia da lente e estima a súa inceteza. Substitúense os valoes de s e sʹ na ecuación das lentes 1 sʹ 1 s = 1 fʹ Calcúlase o inveso da distancia focal (potencia) e o valo da distancia focal paa cada pa de datos. s (cm) s (cm) s (m) s (m) 1/s (m ¹) 1/s (m ¹) 1/f (m ¹) f (m) -50 200-0,50 2,00-2,00 0,50 2,50 0,40-60 125-0,60 1,25-1,67 0,80 2,47 0,41-70 95-0,70 0,95-1,43 1,05 2,48 0,40-90 70-0,90 0,70-1,11 1,43 2,54 0,39 Calcúlase o valo medio da potencia: P = (2,50 + 2,47 + 2,48 + 2,54) / 4 = 2,497 m ¹ = 2,50 dioptías.
Como os datos só teñen 2 cifas signifcativas estímase a inceteza paa que o esultado teña o mesmo númeo de cifas signifcativas. A potencia da lente seía: P = (2,5 ± 0,1) dioptías. 5. P.1.- Dada unha esfea maciza condutoa de 30 cm de aio e caga q = +4,3 μc. calcula o campo eléctico e o potencial nos seguintes puntos: a) A 20 cm do cento da esfea. b) A 50 cm do cento da esfea. c) Fai unha epesentación gáfica do campo eléctico e do potencial en función da distancia ao cento da esfea. Dato: K = 9 10⁹ N m² C ² Rta.: a) ) E₁ = 0; V₁ = 1,29 10⁵ V; b) E₂ = 1,55 10⁵ N/C; V₂ = 7,74 10⁴ V Datos Cifas signifcativas: 3 Caga da esfea Q = 4,30 µc = 4,30 10 ³ C Raio da esfea R = 30,0 cm = 0,300 m Distancias ao cento da esfea: punto inteio ₁ = 20,0 cm = 0,200 m punto exteio ₂ = 50,0 cm = 0,500 m Constante eléctica K = 9,00 10⁹ N m² C ² Incógnitas Intensidade do campo electostático nos puntos 1 e 2 E₁, E₂ Potencial electostático nos puntos 1 e 2 V₁, V₂ Ecuacións Intensidade do campo electostático nun punto ceado po unha caga puntual Q situada a unha distancia E=K Q u 2 Potencial electostático nun punto ceado po unha caga puntual Q situada V =K Q a unha distancia a) A intensidade de campo electostático no punto 1 a 20 cm do cento da esfea é nulo poque o conduto atópase en equilibio e todas as cagas atópanse na supefcie da esfea. O potencial electostático no punto 1 vale o mesmo que na supefcie: V 1 =9,00 10 9 [N m 2 C 2 ] 4,30 10 6 [C] (0,300 [m]) =1,29 105 V b) O módulo da intensidade de campo electostático no punto 2 a 50 cm do cento da esfea é o mesmo que se a caga fose puntual E 2 =9,00 10 9 [ N m 2 C 2 ] 4,30 10 6 [C] (0,500 [m]) 2 =1,55 105 N/C O potencial electostático no punto 2 vale o mesmo que se a caga fose puntual E ( 10⁵ N/C) 5 4 3 2 1 0 0 0,1 0,2 0,3 0,4 0,5 0,6 (m)
V 2 =9,00 10 9 [N m 2 C 2 ] 4,30 10 6 [C] (0,500 [m]) =7,74 104 V c) A gáfca da vaiación da intensidade do campo electostático da una valo 0 paa distancias infeioes ao aio da esfea, faise máxima paa o aio e diminúe invesamente popocional ao cadado da distancia ao cento da esfea. A gáfca da vaiación do potencial electostático da una valo constante paa distancias infeioes ao aio da esfea e diminúe invesamente popocional á distancia ao cento da esfea. V ( 10⁵ V) 1,4 1,2 1 0,8 0,6 0,4 0,2 0 0 0,1 0,2 0,3 0,4 0,5 0,6 (m) 6. P.2.- A ecuación dunha onda tansvesal que se popaga nunha coda é y(x, t) = 10 sen π(x 0,2 t), onde as lonxitudes se expesan en metos e o tempo en segundos. Calcula: a) A amplitude, lonxitude de onda e fecuencia da onda. b) A velocidade de popagación da onda e indica en que sentido se popaga. c) Os valoes máximos da velocidade e aceleación das patículas da coda. Rta.: a) A = 10 m; λ = 2,00 m; f = 0,100 Hz; b) v = 0,200 m/s; sentido +X; c) v = 6,28 m/s; a = 3,95 m/s² Datos Cifas signifcativas: 3 Ecuación da onda y = 10,0 sen π(x 0,200 t) [m] Incógnitas Amplitude A Lonxitude de onda λ Fecuencia f Velocidade de popagación vₚ Velocidade máxima vₘ Aceleación máxima aₘ Outos símbolos Posición do punto (distancia ao foco) x Ecuacións Ecuación dunha onda hamónica unidimensional y = A sen(ω t ± k x) Númeo de onda k = 2 π / λ Relación ente a fecuencia angula e a fecuencia ω = 2 π f Relación ente a lonxitude de onda e a velocidade de popagación vₚ = λ f a) Obtéñense a amplitude, a fecuencia angula e o númeo de onda compaando a ecuación dunha onda hamónica unidimensional coa ecuación do poblema: y = A sen(ω t ± k x) y = 10,0 sen π(x 0,200 t) [m] Amplitude: A = 10,0 m Fecuencia angula: ω = 0,200 π = 0,628 ad s ¹ Númeo de onda: k = π = 3,14 ad m ¹ Calcúlase a lonxitude de onda a pati do númeo de onda: Calcúlase a fecuencia a pati da fecuencia angula: k = 2 π / λ λ = 2 π 2 3,14 [ad] = k 3,14 [ ad m 1 ] =2,00 m ω = 2 π f f = ω 2π = 0,628 [ ad s 1 ] 2 3,14 [ad] =0,100 s 1 = 0,100 Hz
b) Calcúlase a velocidade de popagación da onda a pati da lonxitude de onda e da fecuencia: vₚ = λ f = 2,00 [m] 0,100 [s ¹] = 0,200 m s ¹ O signo oposto dos temos en x e t indica que a onda popágase en sentido positivo do eixe X. c) A velocidade obtense deivando a ecuación de movemento con especto ao tempo : v= dy d t {10,0 sen π(x 0,200 t )} =d =10,0 π ( 0,200) cosπ(x 0,200 t ) [m/ s] dt v = -2,00 π cos π(x 0,200 t) = -6,28 cos π(x 0,200 t) [m/s] A velocidade é máxima cando cos(φ) = -1 vₘ = 6,28 m/s A aceleación obtense deivando a velocidade con especto ao tempo: a= dv dt d { 2,00 π cos π(x 0,200 t )} = = 2,00 π π ( 0,200) ( sen π(x 0,200 t )) [m/s 2 ] dt a = -0,400 π² sen π(x 0,200 t) = - 3,95 sen π(x 0,200 t) [m/s²] A aceleación é máxima cando sen(φ) = -1 aₘ = 3,95 m/s² OPCIÓN B 1. C.1.- Po un conduto ectilíneo moi longo cicula unha coente de 1 A. O campo magnético que se oixina nas súas poximidades faise máis intenso canto: A) Máis goso sexa o conduto. B) Maio sexa a súa lonxitude. C) Máis peto do conduto estea o punto onde se detemina. C A diección do campo magnético B ceado po unha intensidade I de coente que cicula po un conduto ectilíneo indefnido é cicula aedo do fío e o seu valo nun punto a unha distancia do fío vén dada pola lei de Biot - Savat: B= μ 0 I 2π O sentido do campo magnético vén dado pola ega da man deeita (o sentido do campo magnético é o do peche da man deeita cando o polga apunta no sentido da coente eléctica). Como se ve na expesión, canto meno sexa a distancia do punto ao fío, maio seá a intensidade do campo magnético. 2. C.2.- Un movemento ondulatoio tanspota: A) Mateia. B) Enexía. C) Depende do tipo de onda. B Unha onda é unha foma de tanspote de enexía sen despazamento neto de mateia.
Nunha onda mateial, as patículas do medio oscilan aedo do punto de equilibio. É a enexía a que se vai despazando dunha patícula á seguinte. Nas ondas electomagnéticas o que se despaza é un campo magnético pependicula a un campo eléctico. 3. C.3.- Cando a luz pasa dun medio a outo de distinto índice de efacción, o ángulo de efacción é: A) Sempe maio que o de incidencia. B) Sempe meno que o de incidencia. C) Depende dos valoes dos índices de efacción. Xustifica a esposta facendo un esquema da macha dos aios. B Cando a luz pasa dun medio máis denso opticamente (con maio índice de efacción) a outo menos denso (po exemplo da auga ao aie) o aio efactado afástase da nomal. Pola segunda lei de Snell da efacción: n sen θ = n sen θ Se n > n, entón sen θ > sen θ, e θ > θ aie θ θ θ ₓ 90 auga 4. C.4.- Explica como se pode detemina a aceleación da gavidade utilizando un péndulo simple e indica o tipo de pecaucións que debes toma á hoa de ealiza a expeiencia. Cólgase unha esfea maciza dun fío duns 2,00 m, facendo pasa o outo extemo po unha pinza no extemo dun bazo hoizontal, suxeito a unha vaeta vetical encaixada nunha base plana. Axústase a lonxitude do fío a un 60 cm e mídese a súa lonxitude desde o punto de suspensión ata o cento da esfea. Apátase lixeiamente da posición de equilibio e sóltase. Compóbase que oscila nun plano e a pati da 2ª ou 3ª oscilación mídese o tempo de 10 oscilacións. Calcúlase o peíodo dividindo o tempo ente 10. Repítese a expeiencia paa compoba que o tempo é pacticamente o mesmo. Áchase o valo medio do peíodo. Axústase sucesivamente a lonxitude a 80, 100, 120, 150, 180 e 200 cm e epítese a expeiencia paa cada unha delas. Unha vez obtidos os valoes dos peíodos T paa cada lonxitude L do péndulo, pódese usa a ecuación do peíodo do péndulo simple paa calcula g, a aceleación da gavidade. T =2 π L g Dos valoes obtidos (que deben se moi paecidos) áchase o valo medio. A amplitude das oscilacións debe se pequena. En teoía unha apoximación aceptable é que sexan menoes de 15º. Como non usamos un tanspotado de ángulos, sepaaemos o menos posible o fío da vetical, especialmente cando a lonxitude do péndulo sexa pequena. Adóitanse medi 10 ou 20 oscilacións paa aumenta a pecisión do peíodo, e diminuí o eo elativo que daía a medida dunha soa oscilación. Un númeo demasiado gande de oscilacións pode da luga a que cometamos eos ao contalas. 5. P.1.- Un satélite GPS descibe óbitas ciculaes aedo da Tea, dando dúas voltas á Tea cada 24 h. Calcula: a) A altua da súa óbita sobe a supeficie teeste. b) A enexía mecánica. c) O tempo que tadaía en da unha volta á Tea se o facemos obita a unha altua dobe. Datos: G = 6,67 10 ¹¹ N m² kg ²; M T = 5,98 10²⁴ kg; R T = 6,37 10⁶ m; masa do satélite = 150 kg
Rta.: a) h = 2,03 10⁷ m; b) E = -1,12 10⁹ J; c) T = 28 h Datos Cifas signifcativas: 3 Fecuencia da óbita f = 2 voltas/24 h = 2,31 10 ⁵ s ¹ Raio da Tea R = 6,37 10⁶ m Masa do satélite m = 150 kg Masa da Tea M = 5,98 10²⁴ kg Constante da gavitación univesal G = 6,67 10 ¹¹ N m² kg ² Incógnitas Altua da óbita h Enexía mecánica E O peíodo, se a altua fose o dobe T Outos símbolos Raio da óbita oixinal Valo da velocidade do satélite na óbita oixinal v Novo aio da óbita Ecuacións Velocidade dun satélite a unha distancia do cento dun asto de masa M v= G M Lei de Newton da gavitación univesal (foza que exece un planeta esféico sobe un copo puntual) Relación ente a masa, a gavidade e o aio dun asto G M = g₀ R² Enexía cinética E = ½ m v² Enexía potencial gavitatoia (efeida ao infnito) F G =G M m 2 E p = G M m Enexía mecánica E = E + Eₚ a) A velocidade dun satélite que xia a unha distancia aedo do cento dun asto de masa M é: v= G M A velocidade nun movemento cicula unifome de aio e peíodo T é: v= 2π T Substituíndo esta expesión na anteio e elevando ao cadado queda ( 2π T ) 2 = G M O peíodo obital dedúcese da fecuencia: Despexando o aio da óbita e substituíndo valoes, A altua é: T = 1 f = 24 h 2 =12 h=4,32 104 s = 3 G M T 2 = 3 6,67 10 11 [ N m 2 kg 2 ] 5,98 10 24 [kg](4,32 10 4 [s]) 2 =2,66 10 7 m 4 π 2 4 3,14 2 h = R = 2,66 10⁷ 6,37 10⁶ = 2,0 10⁷ m b) A enexía potencial é
E p = G M m = 6,67 10 11 [N m 2 kg 2 ] 5,98 10 24 [kg] 150 [ kg] = 2,25 10 9 J 2,66 10 7 [m ] Substituíndo v² po G M / na expesión da enexía cinética, queda E c = 1 2 mv 2 = 1 2 G M m = 1,12 10⁹ J A enexía cinética é a metade e de signo contaio que a enexía potencial. A enexía (mecánica) total é a suma das enexías cinética e potencial, e vale o mesmo que a enexía cinética, peo é negativa. E = E + Eₚ = 1,12 10⁹ [J] 2,25 10⁹ [J] = -1,12 10⁹ J c) Se a altua fose o dobe, o novo aio da óbita valeía: A velocidade do satélite valeía v= G M = R + 2 h = 6,37 10⁶ + 2 2,0 10⁷ = 4,7 10⁷ m = 6,67 10 11 [ N m 2 kg 2 ] 5,98 10 24 [kg] =2,9 10 3 m/s=2,9 km /s 4,7 10 7 [ m] O peíodo calcúlase a pati da expesión da velocidade no movemento cicula unifome: T = 2 π v = 2 3,14 4,7 107 [ m] =1,0 10 5 s=28 h 2,9 10 3 [m /s] Análise: O peíodo dun satélite aumenta coa altua. O valo obtido é maio que o da altua inicial. 6. P.2.- En 2012 atopouse no Sahaa un meteoito que contiña estos de U-238. Sabemos que no momento da súa fomación había unha concentación de 5,00 10¹² átomos de U-238 po cm³, mentes que na actualidade a concentación medida é de 2,50 10¹² átomos de U-238 po cm³. Se o tempo de semidesintegación deste isótopo é de 4,51 10⁹ anos, detemina: a) A constante de desintegación do U-238. b) A idade do meteoito. c) Sabendo que o gas adon esulta da desintegación do U-238. completa a seguinte seie adioactiva coas coespondentes patículas ata chega ao gas adon: ²³⁸₉₂U + ²³⁴₉₀Th + ²³⁴₉₁Pa + ²³⁴₉₂U + ²³⁰₉₀Th + ²²⁶₈₈Ra + ²²²₈₆Rn 238 Rta.: a) λ = 4,87 10 ¹⁸ s ¹; b) t = 4,51 10⁹ anos; c) 92 U α 234 90 T β 234 91Pa β 234 92 U α 230 90 T α 226 88Ra α 222 86Rn Datos Cifas signifcativas: 3 Peíodo de semidesintegación T ½ = 4,51 10⁹ anos = 1,42 10¹⁷ s Átomos iniciais N₀ = 5,00 10¹² átomos/cm³ Átomos actuais N = 2,50 10¹² átomos/cm³ Númeo de Avogado N A = 6,022 10²³ mol ¹ Incógnitas Constante de desintegación adioactiva λ Idade do meteoito t Ecuacións Lei da desintegación adioactiva λ t N =N 0 e λ = ln (N₀ / N) / t Cando t = T, N = N₀ / 2 T = ln 2 / λ Actividade adioactiva A = d N / d t = λ N a) Calcúlase a constante adioactiva a pati do peíodo de semidesintegación λ = ln 2 T 1/2 = 0,693 1,42 10 17 [s] =4,87 10 18 s 1
b) Calcúlase o tempo na ecuación da lei de desintegación adioactiva λ t N =N 0 e É máis fácil usa a expesión anteio en foma logaítmica. t= ln(n 0/ N ) λ -ln (N / N₀) = ln (N₀ / N) = λ t = ln (5,00 1012 /2,50 10 12 ) =1,42 10 17 s=4,51 10 9 anos 4,87 10 18 [s 1 ] Análises: Posto que nese tempo a mosta educiuse á metade, tanscoeu 1 peíodo de semidesintegación que son 4,51 10⁹ anos. c) Os pocesos de emisión de patícula son ²³⁸₉₂U ²³⁴₉₀T + ₂⁴He ²³⁴₉₀T ²³⁴₉₁Pa + ₁⁰e ²³⁴₉₁Pa ²³⁴₉₂U + ₁⁰e ²³⁴₉₂U ²³⁰₉₀T + ₂⁴He ²³⁰₉₀T ²²⁶₈₈Ra + ₂⁴He ²²⁶₈₈Ra ²²²₈₆Rn + ₂⁴He Estas ecuacións cumpen as leis de consevación do númeo másico e da caga eléctica nos pocesos nucleaes. Sabendo que unha patícula alfa é un núcleo de helio-4 (α = ₂⁴He) e unha patícula beta(-) é un electón (β = ₁⁰e), o poceso pode esumise: 238 92U α 234 90 T β 234 91Pa β 234 92 U α 230 90 T α 226 88Ra α 222 86Rn Cuestións e poblemas das Pobas de Acceso á Univesidade (P.A.U.) en Galicia. Respostas e composición de Alfonso J. Babadillo Maán. Algúns cálculos fxéonse cunha folla de cálculo OpenOfce (ou LibeOfce) do mesmo auto. Algunhas ecuacións e as fómulas ogánicas constuíonse coa extensión CLC09 de Chales Lalanne-Cassou. A tadución ao/desde o galego ealizouse coa axuda de taducindote, de Ósca Hemida López. Pocuouse segui as ecomendacións do Cento Español de Metología (CEM)