miles de persoas mobilízanse en

Transcrição

1 ISSN nº 708 semana do 12 ao 18 de decembro de 2016 A cidadanía galega demandou emprego e pensións de calidade, salarios dignos e unha prestación mínima contra A desigualdade en A coruña, santiago, Ferrol, lugo, ViVeiro, ourense, pontevedra, VilAgArcíA e Vigo miles de persoas mobilízanse en galicia para que As persoas e os seus dereitos sexan o primeiro É o momento de negociar, mais tamén de mobilizar para esixir que o diálogo social se traduza en resultados tanxibles Redacción.- Miles de persoas, convocadas por UGT e CCOO, mobilizáronse este xoves en A Coruña, Ferrol, Santiago, Lugo, Viveiro, Ourense, Pontevedra, Vilagarcía e Vigo, esta última cidade acolleu o acto central coa presenza dos secretarios xerais de ambos sindicatos, para demandar que as persoas e os seus dereitos sexan o primeiro. Galería fotográfica das mobilizacións de Vigo, A Coruña, Ferrol, Santiago, Lugo, Viveiro, Ourense, Pontevedra e Arousa Continúa na páxina seguinte... galicia laboral, boletín dixital da ugt de galicia nº 708

2 ...ven da páxina anterior. É o momento de reverter as cousas e a maioría dos traballadores reclaman solucións urxentes aos seus problemas. Xa non poden agardar máis. É hora de repartir os froitos do crecemento económico, recuperar dereitos e rescatar as persoas. É o momento de negociar, máis tamén de mobilizar para esixir que o diálogo social se traduza en resultados tanxibles. Así o manifestaron os secretarios xerais de UGT- Galicia e do S.N. de CCOO de Galicia, José Antonio Gómez e Xosé Manuel Sánchez Aguión, na manifestación de Vigo. Chegou o momento de atender á cidadanía, saír da senda da desigualdade e a pobreza, reducir substancialmente o desemprego e impulsar un crecemento económico sostible, con máis e mellores empregos, mellores salarios, garantía para as pensións e o seu poder adquisitivo, así como, recuperar as liberdades e dereitos democráticos perdidos nestes últimos anos de crise que os gobernos do PP aproveitaron para mudar o modelo social deste país. Hoxe en día ter traballo xa non significa vivir dignamente. A pobreza laboral xa se instaurou neste país. As estatísticas e a realidade do día a día así o corroboran. Máis do 40 por cento dos traballadores con contrato a tempo parcial están nesta situación de xeito involuntario; seis millóns de traballadores teñen salarios por debaixo do SMI ( en Galicia) e 3,6 millóns cobran a metade do SMI ( en Galicia). Como se pode vivir dignamente con estes ingresos, pregúntanse ambos sindicatos. Dende CCOO e UGT insístese en que hai que restituír os dereitos perdidos como causa dos recortes impostos, sobre todo, os que se derivan dunha reforma laboral inxusta, inútil e estéril que só serviu para destruír emprego e o pouco que se creou de baixa calidade. Se ben é certo que o Goberno do PP fala continuamente de diálogo e concertación, tamén o é que as medidas e decisións que se están adoptando non van todas neste camiño. Preséntanse uns orzamentos, tanto en Galicia como no Estado, que non están deseñados para axudar ás persoas, sobre todo, ás que saíron máis mancadas da crise. Neste senso, dende UGT e CCOO incídese na necesidade de poñer a andar a prestación de ingresos mínimos demandada por ambos sindicatos e impulsada a través dunha ILP. Se ben o diálogo político nesta nova etapa parlamentaria que se abriu, tras o último proceso electoral, vai ser moi importante, tamén o terá que ser o diálogo cos axentes sociais porque as organizacións sindicais son a voz dos traballadores e queren mudar as cousas. E, para isto, hai que combinar mobilización con negociación, presión e diálogo. Por isto, as concentracións e manifestacións deste xoves serán as primeiras dun proceso de mobilizacións sostido no tempo, xa que, de seguro, de continuar o Goberno na actual senda, haberá máis. Hai razóns para a mobilización porque acabouse a etapa das medidas unilaterais baseadas en recortes. Hai que mobilizarse para que as persoas sexan o primeiro. É o momento de reverter as cousas, estase diante da reactivación económica; hai que loitar polo emprego de calidade; derrogar as reformas laborais; a Lei de racionalización e sustentabilidade da Administración local; o artigo do Código Penal; os recortes en educación e no resto dos servizos públicos; reformar a fiscalidade; garantir as pensións; reforzar os sistemas de protección social e a igualdade real e efectiva; e protexer as persoas asiladas e migrantes. o pazo da cultura de pontevedra Acolle A última xornada organizada polo sindicato sobre A igualdade no mercado de traballo. un dereito. un deber ugt AlertA de que A crise Freou os AVAnces en igualdade laboral Redacción.- UGT celebrou este martes no Pazo da cultura de Pontevedra a última xornada sobre A igualdade no mercado de traballo. Un dereito. Un deber que pecha un ciclo que se abriu o pasado 29 de novembro en Arousa e continuou en Vigo o día 2. En todas estas xornadas, organizadas polas respectivas comarcas en colaboración coa Deputación de Pontevedra, advertiuse de que a crise freou os avances en igualdade laboral que se tiñan rexistrados e que esta segue a ser unha asignatura pendente en moitos sectores e empresas. Nas xornadas tamén se insistiu en que a equiparación laboral entre mulleres e homes é un dereito ao que non se pode renunciar. Por iso, é importante analizar a situación da igualdade no mercado de traballo, centrando o debate en cuestións como a conciliación, a igualdade no acceso e permanencia nos postos de traballo ou as desigualdades salariais. Nas xornadas tamén se analizou a situación da negociación colectiva neste eido. Na xornada de Pontevedra interviu a secretaria de Igualdade, Xuventude e Movementos Sociais de UGT-Galicia, Mónica Rodríguez; e o técnico de prevención de UGT-Galicia, Víctor Fernández, que analizou a prevención da saúde no traballo dende a perspectiva de xénero. galicia laboral, boletín dixital da ugt de galicia nº 708 semana do 12 ao 18 de decembro de 2016

3 os cambios no sistema de seguridade social pactados con Axentes sociais deberían necesitar maiorías cualificadas Redacción.- O secretario xeral de UGT, Pepe Álvarez, apostou porque as recomendacións do Pacto de Toledo "reflictan que para calquera modificación nas leis da Seguridade Social faga falta unha maioría cualificada, non unha maioría absoluta dun Goberno nun momento determinado. É necesaria unha maioría cualificada para facer cambios no sistema. Se isto ocorre, sería un sinal positivo no restablecemento da confianza para chegar a acordos nesta materia". Pepe Álvarez realizou estas declaracións durante a súa intervención na Comisión de Seguimento e Avaliación dos Acordos do Pacto de Toledo, onde reclamou o restablecemento do diálogo social, xa que "non se está producindo ningún tipo de diálogo social en materia de pensións porque o Goberno ten suspendidos, desde hai anos, todos os procedementos formais de participación. Saca diñeiro do Fondo de Reserva e nin o comunica, nin convoca á Comisión de Seguimento nin ás organizacións sindicais; pensa en habilitarse para seguir metendo man neste fondo por encima dos límites de maneira unilateral; ou nos decatamos polos medios do que quere facer en relación aos topes das bases máximas de cotización, sen que convocase unha mesa de diálogo social nesta materia". "Esiximos un cambio de actitudes e comportamentos", manifestou. "Non aceptaremos políticas de feitos consumados. Non nos quedará outra que denuncialo se non hai un cambio de actitude. Non pode haber acordos nin consensos sen falar das medidas antes de adoptalas". revisar os mecanismos de financiamento da seguridade social Durante a súa intervención, Pepe Álvarez sinalou os grandes obxectivos en materia de pensións: "superar o desequilibrio económico e financeiro actual da Seguridade Social; e revisar as medidas adoptadas fóra do Pacto de Toledo e do diálogo social en materia de pensións no ano 2013, cunha reforma que, coa súa unilateralidade, rachou o consenso nesta materia". "Non imos acordar ningunha medida que prexudique e rebaixe os dereitos dos pensionistas actuais e futuros. O problema do sistema non é de custos, senón de ingresos. O noso gasto en pensións está moi por baixo dos países da nosa contorna. O problema é o mal funcionamento do mercado de traballo (que prima o despedimento sobre calquera outra forma de axuste); as políticas de austeridade, contracción da demanda e desvalorización dos salarios; e a redución e recorte das prestacións por desemprego". Por iso, reclamou medidas "de incidencia inmediata" para aumentar os ingresos e reducir o déficit da Seguridade Social, como son "eliminar as bonificacións á contratación; pasar os custos da xestión do sistema aos Orzamentos Xerais do Estado (PGE) e destopar as bases máximas de cotización. Todo iso aliviará os problemas de financiamento da Seguridade Social". Pepe Álvarez avogou por "financiar o sistema, ademais de con cotizacións sociais, mediante impostos; e que as pensións de viuvez e orfandade non se saquen do sistema de Seguridade Social, porque son contributivas". Ademais, esixiu a necesidade de "restablecer o contrato de substitución aos 60 anos, discutindo as condicións e a maneira. Pero na industria e en determinadas actividades do sector servizos necesítase que haxa substitución antes da idade legal de xubilación, que se instaurará paulatinamente nos 67 anos. Por iso, tamén demandamos a xubilación parcial como elemento a reconsiderar para 2018". A reforma de 2013 nin era necesaria nin é admisible O secretario xeral de UGT apostou tamén por "derrogar a reforma de pensións que o Goberno do PP impuxo unilateralmente en Non pode ser que asinemos un acordo nesta materia en 2011, froito do diálogo social, e aos dous anos chegue outro Goberno e rompa este acordo". Esta reforma "nin era necesaria nin admisible. Non só é a peor, senón que foi a primeira en pensións que se realizou sen negociación algunha no plano político e no social". Neste sentido, sinalou que esta reforma "só busca reducir o gasto, como cre tanto UGT como a maioría dos partidos políticos. Só meses antes desta reforma, todos os organismos internacionais (Comisión Europea, OCDE, etc.) confirmaran que o gasto en pensións en España era perfectamente sustentable". "O Goberno nunca xustificou por que era necesaria unha nova reforma", afirmou. "Pero a pretensión era reducir o gasto en pensións, facendo que 14 millóns de pensionistas perciban a mesma proporción de rendas que hoxe en día reciben pouco máis da metade dese número, producindo un profundo empobrecemento dos pensionistas". imos continuar A mobilización A FAVor das nosas pensións Redacción.- A secretaria de Políticas Sociais, Emprego e Seguridade Social de UGT, Mari Carmen Barrera, participou na concentración convocada o martes pola Unión de Xubilados e Pensionistas do sindicato (UJP-UGT) fronte ao Congreso dos Deputados para esixir a revalorización das pensións en base á previsión de IPC a final de ano e manifestar o seu rexeitamento ao veto do Goberno á proposición da maioría dos grupos parlamentarios a esta revalorización. Manifestou que imos continuar mobilizándonos porque o 0,25% é insuficiente, xa que supón unha perda de poder adquisitivo de entre un 1,2% e un 1,4% para todos os pensionistas, un recorte bastante evidente. Ademais, sinalou que imos promover cos partidos políticos unha proposición non de lei para que se debata no Congreso a sustentabilidade das pensións. Imos conxugar a mobilización coa negociación. Aos poucos a xente vai entendendo que o Goberno non está polo diálogo. O pasado venres o Consello de Ministros aprobou unha serie de medidas sen contar nin cos sindicatos nin cos grupos políticos que conforman o Pacto de Toledo. Como non hai mostras de diálogo, UGT seguirá apostando pola mobilización co fin de que o Goberno acceda a negociar, afirmou Barrera. galicia laboral, boletín dixital da ugt de galicia nº 708 semana do 12 ao 18 de decembro de 2016

4 A subida do smi debe AlcAnzAr os euros en 2020 Redacción.- A Unión Xeral de Traballadores considera que o aumento da contía do Salario Mínimo Interprofesional (SMI) un 7% para 2017, que o Pleno do Congreso dos Deputados validou, é importante pero clarísimamente insuficiente. Para UGT, o razoable sería aumentar o SMI ata 800 euros en 2017, para alcanzar os euros en 2020, o 60% do salario medio tal e como recomenda a Carta Social Europea para responder as necesidades do país e da realidade económica na que vivimos. Así llo fixeron chegar as organizacións sindicais ao presidente do Goberno na última reunión pero parece que continúa fuxindo do diálogo social. O sindicato considera que, se de verdade quérese dialogar, un aumento dos salarios neste país debería ser froito da negociación e o consenso coas organizacións sindicais e patronais, que son os que teñen a responsabilidade e lexitimidade nesta materia, en lugar de pactalo entre forzas políticas. En calquera caso, a sostida e firme presión exercida polas organizacións sindicais e a convocatoria de mobilizacións influíu para proceder a unha subida que será positiva tanto para recadar máis para a Seguridade Social como para que o conxunto dos salarios tendan á alza, porque este ano non hai ningunha razón para conxelar de novo os salarios agás se se queren aumentar máis os beneficios das empresas. Máis de 5 millóns e medio de persoas, no noso país, cobran o SMI ou unha contía menor e apenas poden chegar a fin de mes. A repartición da riqueza mudou de novo nos últimos anos e agora a maioría da riqueza vai parar aos beneficios das empresas, en lugar de dirixirse ás rendas dos traballadores. O Goberno ten que sentir a presión da cidadanía nas mobilizacións para cambiar as políticas e atender as necesidades sociais, porque nesta lexislatura hai que recuperar dereitos e atender ás persoas. ugt denuncia A pretensión do goberno de parchear o plan de garantía xuvenil FrAcAsAdo Redacción.- UGT considera que o Goberno ten que recoñecer que o Plan de Garantía Xuvenil non funciona, deixar de poñer parches e, a partir de aí, reconstruílo a través do diálogo social, de forma real, con mecanismos de seguimento e control que permitan avaliar resultados sen ter que esperar dous anos para constatar o seu fracaso. O Executivo non pode pretender renovar este plan nas mesmas condicións. É preciso facer fronte ao desemprego e para o efecto desánimo que se estende neste sector da poboación con políticas activas e formación que incorporen e manteñan aos mozos no mercado de traballo. O desemprego xuvenil é unha das maiores preocupacións de UGT. Os últimos datos en materia de emprego xuvenil revelan un descenso significativo da poboación activa e da taxa de ocupación. Os altos niveis de temporalidade, parcialidade e desemprego entre os mozos en España, a falta de oportunidades no emprego e de formación provocaron a extensión do efecto desánimo (no último ano hai mozos inactivos máis). Actualmente, hai 6,5 millóns de mozos menores de 30 anos en España en idade de traballar, segundo a Enquisa de Poboación Activa do terceiro trimestre de Deles, 2,8 millóns son inactivos e 3,7 millóns queren traballar. Destes últimos, só 2,5 teñen un emprego; o resto, mozos menores de 30 anos, están desempregados. Con respecto a Europa, a taxa de emprego dos mozos menores de 25 anos atópase máis de 12 puntos por baixo da dos veciños europeos, mentres a súa taxa de paro máis que duplica os valores medios da Unión Europea. Entre os mozos de 25 a 29 anos a situación é similar, cunha taxa de ocupación 10 puntos inferior e unha taxa de desemprego que dobra as europeas. No último ano, a pesar de que se reduciu o número de desempregados novos en , non se xerou emprego na mesma contía. Só un terzo dos mozos que deixou o paro ten un emprego. E hai activos menos. A pesar destes datos, o Plan de Garantía Xuvenil, aprobado en Europa para que se aplicase en todos os países cunha elevada taxa de desemprego xuvenil e que en España desenvolveuse sen diálogo social, foi un auténtico fracaso. A participación dos mozos nestes plans foi case nula e non por falta de interese, senón principalmente por descoñecemento da súa existencia -por falta de información- e pola complexidade do seu rexistro. Ao 31 de outubro deste ano, estaban inscritos mozos menores de 30 anos, menos do 56% dos desempregados rexistrados, e só un 31,7% dos desempregados deste tramo de idade, segundo a EPA. O Sistema Nacional de Garantía Xuvenil, tal e como UGT denunciou sempre, adoece de falta de trasparencia e nunca se puido avaliar a repercusión real que tiveron as accións que ata o momento leváronse a cabo en materia de orientación, formación e inserción. As organizacións sindicais demandaron reiteradamente información e que o Goberno convocase a comisión de seguimento do plan para avaliar os resultados das devanditas accións. Os propios órganos que executan o plan recoñeceron que ten grandes fallos que o fan ineficaz e que tampouco teñen medios para avaliar os resultados das accións realizadas. A Recomendación do Consello Europeo sobre a Garantía Xuvenil sinala que os menores de 25 anos (en España, en 2015 o Goberno tomou a decisión de ampliar o colectivo de beneficiarios ata os 29 anos) poidan recibir nun prazo máximo de catro meses unha oferta de emprego, de educación ou formación, tras finalizar os seus estudos ou quedar desempregados. No Informe sobre a Aplicación da Garantía Xuvenil da Comisión Europea especifícase claramente que para España non se dispón de información. Pero si queda claro por parte da Comisión no seu documento de avaliación xeral sobre o Plan para 2016 que, a pesar do descenso no desemprego xuvenil en España, este segue sendo elevado. Tamén especifica a Comisión no seu informe de avaliación que o Plan de Garantía Xuvenil aínda non deu resultados no noso país e que o número de rexistros permanece baixo. UGT, unha vez máis, reclama ao Goberno que deixe de poñer parches a un plan que foi un auténtico fracaso e reivindican que se retome a senda do diálogo social para construír un Plan de Garantía Xuvenil novo, con debate e participación dos interlocutores sociais, que sexa operativo, eficaz, e cuns mecanismos de seguimento e control tales que non haxa que volver esperar outros dous anos para analizar e concluír que os pasos que se deron foron moi insuficientes. É preciso traballar de forma eficaz en favor de políticas activas de emprego e formación que incorporen e manteñan á mocidade ao mercado laboral. galicia laboral, boletín dixital da ugt de galicia nº 708 semana do 12 ao 18 de decembro de 2016

5 o Apoio do congreso á derrogación da reforma laboral reflicte que hai unha maioría parlamentaria comprometida co cambio Redacción.- O secretario xeral de UGT, Pepe Álvarez, manifestou que a votación no Congreso dos Deputados para derrogar a reforma laboral do Partido Popular "é un xesto, un sinal, que nos indica que no Parlamento hai xogo, que o Parlamento ten vida, e que o Goberno pode tratar de non cambiar nada pero vai ter que facelo porque a maioría dos cidadáns de España, 7 de cada 10, votaron para que se cambien as políticas aínda que o Goberno sexa o mesmo". "Hai unha maioría comprometida cos cambios e nós imos traballar a fondo para conxugar a presenza na rúa coa necesidade de que se fagan eses cambios, e, nese sentido", subliñou, "que considera que as mobilizacións convocadas para o 15 e o 18 de decembro e o calendario que imos poñer en marcha, vai marcar un fito e un cambio na actual situación de recortes que vivimos os traballadores e as persoas máis desfavorecidas no noso país". "Agradezo moito aos grupos parlamentarios que cumpriron cos compromisos adquiridos cos sindicatos de dar soporte á derrogación máis aló de que os cambios proveñan duns ou doutros. O fondo é o que importa e eu creo que onte se fixo un xesto do conxunto dos grupos de tentar sumar e dar esperanzas á maioría dos cidadáns", engadiu. Pepe Álvarez finalizou apelando tamén aos cidadáns para saír á rúa porque a rúa será un elemento que engrasará os acordos e os cambios no Congreso dos Deputados. sen derrogar A reforma laboral non se poderá Acometer A racionalización de horarios laborais Redacción.- A Unión Xeral de Traballadores considera que a proposta da ministra de Emprego de establecer medidas para a racionalización de horarios laborais é positiva e necesaria para a conciliación da vida familiar e laboral dos traballadores pero insuficiente. Para o sindicato, falar dun pacto destas características sen derrogar a reforma laboral, en primeiro lugar, lesiva de xeito evidente para os traballadores, resulta algo utópico e incoherente. Neste sentido, o alto volume de traballo a tempo parcial, sobre todo involuntario, o alto número de horas extras sen contabilizar que realizan os traballadores ou a posibilidade que ten o empresario de distribuír unilateralmente ata o 10% da xornada laboral anual supoñen escollos insalvables para poder facer efectivas estas formulacións. Ademais, UGT considera que a articulación de todas as medidas que se realicen para favorecer esta racionalización deben darse no marco da negociación colectiva, que é onde se debe falar da distribución dos horarios e xornadas. Non todos os sectores son iguais e no espazo da negociación colectiva é onde se poden adaptar estas medidas ás características de cada un. Desta forma, a liberalización de horarios comerciais, por exemplo, é outro dos puntos importantes que chocan coa conciliación e a racionalización de xornadas. Habería que preguntarlle á ministra de Emprego se ao propoñer estas medidas estaba a pensar en todos os traballadores do comercio ou a hostalería que se viron afectados por esta política aprobada desde o seu partido. Para UGT, sería fundamental que se promovese o desenvolvemento dunha cultura empresarial cuns horarios de traballo que permitan esta conciliación e a xeración de postos de traballo, e se acordase o desenvolvemento de políticas e accións formativas aos empresarios encamiñadas a dar un maior valor ao tempo e á súa xestión, xunto cunha maior sensibilización da sociedade. Neste sentido, para o sindicato a xornada de 35 horas permitiría reducir horarios e repartir o emprego nun momento onde fai máis falta que nunca, sen maiores medidas traumáticas. Ademais, o labor de vixilancia da Inspección de Traballo resulta, nesta materia, fundamental para poder promover unha conciliación real das familias deste país, evitando os abusos nas empresas. Por todo iso, resulta fundamental acometer un proceso de racionalización dos horarios, que repercuta nunha maior calidade de vida para as persoas deste país e a sitúe ao mesmo nivel que outros países da contorna cuxas sociedades son, ademais, as máis produtivas. galicia laboral, boletín dixital da da ugt de de galicia nº semana do do 124 ao de decembro febreiro de de

6 salarios e pensións deben gañar poder AdquisitiVo Redacción.- O Índice de Prezos ao Consumo de novembro segue constatando a debilidade do crecemento económico xa que, a pesar de aumentar no terceiro trimestre ao 3,2%, non repunta o consumo interno. A este dato súmanse os elevados niveis de desemprego e a deterioración do mercado laboral que, marcado pola temporalidade, a precariedade, a parcialidade, provocou un maior empobrecemento dos traballadores e as traballadoras. Para UGT, ademais dun plan de choque polo emprego que procure máis emprego e de máis calidade, son necesarias, subidas salariais, e das pensións, por encima da inflación -o aumento medio previsto é do 1,3%- para dinamizar o consumo e recuperar o poder adquisitivo perdido; as rendas salariais deben gañar participación na repartición da renda e incluír cláusulas que garantan o poder de compra dos traballadores e as traballadoras. Segundo os datos publicados polo Instituto Nacional de Estatística (INE), a taxa anual do IPC mantense no 0,7%, debido a que os carburantes e lubricantes están máis baratos este mes en relación co mes de novembro do ano pasado. O efecto destes prezos tamén ten o seu traslado na variación mensual dos prezos no noso país, que diminuíu sete décimas e sitúase no 0,4%. Nesta evolución mensual do IPC mantense o efecto estacional derivado do inicio da tempada de inverno e os prezos do grupo de vestido e calzado. Pola súa banda, a inflación subxacente, que mide a variación xeral de prezos descontando os alimentos non elaborados e os produtos enerxéticos, mantense na mesmo nivel do mes pasado, o 0,8%, unha décima por encima da xeral. Por último, no mes de novembro a taxa de variación anual do IPC Harmonizado (IPCA) mantense no 0,5%, unha décima por baixo da taxa media da eurozona, segundo o dato provisional. Aínda que se sitúa en termos positivos, a evolución dos prezos continúa reflectindo unha debilidade preocupante da economía, que a pesar de crecer no terceiro trimestre ao 3,2% interanual, reflicte unha menor achega do consumo interior. O gasto final en consumo dos fogares creceu catro décimas por baixo do incremento anual reflectido no trimestre anterior. E, segundo eses datos de Contabilidade Nacional, a variación anual do custo laboral unitario foi de -0,1%, catro décimas inferior ao deflactor do PIB. Ademais, coñecemos no mes de novembro por primeira vez o Índice de Prezos do Traballo, un indicador que pretende medir a evolución temporal do prezo da man de obra, eliminando o efecto de cantidade e calidade do factor traballo. Segundo este indicador, o prezo do traballo descendeu un 0,7% entre 2008 e 2014, o que sumado a un incremento do 8,7% da media anual de IPC nese período, arroxa unha perda de poder adquisitivo de 9,4 puntos entre 2008 e 2014, moi por encima do calculado ata o momento. o reto da prevención de riscos laborais será o Aumento de traballadores de idade AVAnzAdA en europa Redacción.- A vicesecretaria xeral de UGT, Cristina Antoñanzas, e a secretaria de Saúde Laboral e Medio Ambiente do sindicato, Ana García de la Torre, participaron na inauguración da Xornada Confederal de Saúde Laboral na que se analizaron os retos da prevención de riscos laborais e presentáronse os traballos do Observatorio de Riscos Psicosociais. Na súa intervención, Ana García de la Torre sinalou que "o 38% dos traballadores españois cre que o seu traballo afecta negativamente á súa saúde, unha cifra que se sitúa lonxe da media europea onde a porcentaxe é do 26%. Uns datos que mostran, claramente, que as condicións de traballo empeoraron. Xa que, respecto de 2010, a porcentaxe de traballadores españois que considera que o seu traballo prexudica á súa saúde aumentou un 10%". García de la Torre explicou que "os cambios no mercado de traballo europeo, xa sexan demográficos, estruturais ou tecnolóxicos, están a afectar significativamente ás condicións de traballo, a calidade do mesmo, a propia composición da poboación traballadora e os riscos presentes no traballo, do que xorde a necesidade de actualización permanente dos sistemas de prevención". "Un dos principais retos", sinalou, "é o aumento da proporción de traballadores de idade avanzada en Europa. As tendencias da poboación activa na UE-27 apuntan a que o grupo de idades de 55 a 64 anos aumentará nun 16,2 % (9,9 millóns) entre 2010 e 2030, mentres que os demais grupos de idades mostran unha tendencia á baixa". "A idade media dos traballadores europeos será máis alta que nunca e, en moitos países, os traballadores de idade avanzada representarán o 30 % ou máis da poboación activa. Un incremento da idade da poboación traballadora que necesitará atención política en materia de saúde laboral centrada en asegurar que as condicións de traballo poden ser soportadas polos traballadores maiores e que son sustentables ao longo de toda a vida laboral evitando saídas prematuras do mercado de traballo". "Ademais", subliñou, "as novas formas de organización, o crecente tempo-presión do traballo, os cambios tecnolóxicos e as reestruturacións teñen impacto drástico nas condicións laborais, o que afecta directamente á saúde dos traballadores". A secretaria de Saúde Laboral e Medio Ambiente destacou así mesmo que haberá que facer fronte a consecuencias para a saúde da actividade laboral entre os maiores de 55 tales como a sinistralidade laboral, o cancro de orixe laboral, as incapacidades temporais ou permanentes. galicia laboral, boletín dixital da da ugt de de galicia nº semana do do 124 ao de decembro febreiro de de

7 ugt esixe o Aumento do 20% na contía das prestacións por dependencia Redacción.- No décimo aniversario da aprobación da Lei de Dependencia, UGT reclama maiores recursos materiais e económicos para dar cobertura a todos os que necesitan a axuda. Desde 2011, o Goberno diminuíu o orzamento a esta partida en 619 millóns, cando hai potenciais beneficiarios máis, e aínda hai en lista de espera máis de dependentes esperando a axuda. Por iso, o sindicato esixe a aplicación precisa da Lei, que non se cumpre en toda a súa extensión, para que se garanta a atención integral de todos os beneficiarios; aumentar os servizos e a contía das prestacións, polo menos, nun 20%; e mecanismos que aseguren a sustentabilidade económica desta lei, incluíndo un novo marco de cooperación interadministrativa. Con motivo do décimo aniversario da aprobación da Lei de Dependencia, o 14 de decembro, UGT denuncia a escasa cobertura do sistema, xa que non é capaz de cubrir a todos os que necesitan a axuda, e reclama maiores recursos para o sistema, tanto materiais como económicos. O sindicato sinala que existen persoas cun grao de dependencia recoñecido e, delas, están en lista de espera. As prestacións do sistema non son suficientes e paulatinamente van aumentado as persoas que esperan unha prestación económica ou un servizo que, nalgúns casos, nunca chega. Neste sentido, asistimos á paralización da lei e os efectos demoledores dos recortes e reformas aprobadas polo Goberno do Partido Popular nestes últimos anos, entre elas o Real Decreto Lei 20/2012, que nos conduciron a un descenso das persoas atendidas; unha redución do número de horas de atención no domicilio (aínda cando sempre foron insuficientes); a falta de atención ás persoas en situación de dependencia; unha incompatibilidade completa das prestacións; a diminución da contía das prestacións para percibir; a suspensión da obrigación de realizar o convenio especial, cuxa cotización era sostida pola Administración do Estado, xa que máis de coidadores deixan de cotizar á Seguridade Social e incrementouse o copago. Para UGT, os sucesivos recortes orzamentarios fan dubidar acerca da sustentabilidade do sistema para a autonomía e atención á dependencia. A eliminación de fontes de financiamento está a operar como un impedimento insalvable na atención ás persoas nesta situación. Mentres que, no ano 2011, a achega vía Presupostos Xerais do Estado foi de millóns de euros máis a achega por convenios foi de 283 millóns de euros; no ano 2016 a achega vía presupostos foi de millóns de euros e a achega vía convenios desde o ano 2012 é de cero. Desta maneira, dispoñemos de 619 millóns de euros menos e, con todo, hai beneficiarios máis, algo totalmente incongruente. Pódese e débese ofrecer unha atención a todas as persoas en situación de dependencia e que a atención sexa de calidade, pero para iso hai que dotarse dos recursos suficientes. Por iso, UGT esixe ao Goberno a aplicación da lei de dependencia, para que se garanta a atención e coidados ás persoas beneficiarias de forma integral, de tal forma que se asegure a percepción das prestacións universais e públicas como un dereito subxectivo; a derrogación inmediata do Real Decreto de 2012, unha protección eficaz das situacións de dependencia a través do incremento na intensidade dos servizos, o aumento da contía das prestacións polo menos nun 20%, e establecer a compatibilidade entre determinadas prestacións de tal forma que se alcance unha protección íntegra. Ademais, o sindicato reclama mecanismos que aseguren a sustentabilidade económica da lei, garantan os niveis de protección do sistema e instauren un novo marco de cooperación interadministrativa. o parlamento reclama o indulto para carlos e serafín Redacción.- Este mércores deuse lectura no Parlamento de Galicia a unha declaración institucional aprobada con motivo da petición de indulto para Carlos e Serafín, que asistiron ao Pleno. No texto, o Parlamento amosa o seu apoio ao indulto de Carlos e Seraín, dous traballadores condeados a tres anos de cárcere por participar nun piquete informativo na folga do transporte no Xa dende hai máis de dous anos véñense convocando en Vigo mobilizacións e concentracións para pedir o indulto de ambos por esta condea. Xa en decembro de 2013, o Consello de Ministros denegoulles a concesión de indulto que tiñan pedida os sindicatos UGT, CCOO e CIG, con miles de sinaturas de cidadáns galegos, o que motivou unha nova petición de indulto, que recibiu o apoio da Cámara autonómica en febreiro de De novo, o Parlamento galego reitera a súa solidariedade con Carlos e Serafín, pronunciándose a favor de que o Consello de Ministros tome en consideración a petición de indulto e se evite así o seu ingreso en prisión. galicia laboral, boletín dixital da da ugt de de galicia nº semana do do 124 ao de decembro febreiro de de